Evelien komt uit een familie van zeilers. Amper zeven was ze toen ze zelf in een optimistje stapte om water en wind te leren temmen. Op momenten dat het te hard woei en er van zeilen geen sprake was, keek ze vol bewondering naar de kiters op het strand. Daar is haar liefde voor het kitesurfen ontstaan.

“Ik word aangetrokken door de golven. De kracht die ervan uitgaat en de manier waarop ze opkomen, groeien en ten slotte breken, fascineerde mij als kind al en boeit me nog steeds. Daarom koos ik niet voor free style (technische figuren op vlak water), park style (technische figuren op obstakels) of race kiten, maar werd wave kiting mijn discipline. De golven lezen en erop meesurfen geeft me een kick.” 
Evelien leerde de basis van het kiten op de kleine golfjes voor de Belgische kust. Maar omdat ze altijd beter wil worden – ook buiten haar sport – trok ze al gauw naar plekken als Kaapverdië en Fuerteventura, op zoek naar uitdagender golven. “Voor mij zijn ze ideaal als ze zo’n vier meter hoog zijn en mooi van links naar rechts ‘breken’, bij een aflandige of een side-off wind.”

In control

“Kitesurfen is beredeneerder dan vliegen. Het is een extreme sport, dat klopt. Maar als je weet wat je doet heb je meer controle dan wanneer je in een vliegtuig stapt.” Eén keer raakte Evelien in een hachelijke situatie verzeild, toen ze ging kiten in Mauritius. “Die dag waren er echt snelle golven van maar liefst vijf à zes meter hoog. Ze kwamen opzetten in sets van vier na elkaar. Op een bepaald moment kwam ik in zo’n rollende golf terecht. Mijn materiaal sloeg in de knoop en al tollend stootte ik mijn hoofd aan het koraalrif. Hoewel het na een tijd tot me doordrong dat ik echt dringend zuurstof nodig had, ben ik gelukkig nooit in paniek geraakt en toen ik eindelijk weer boven water kwam gierde de adrenaline door mijn lijf. Pas toen merkte ik ook dat er een serieuze snee in mijn hoofd zat. Maar diezelfde middag stond ik al opnieuw op mijn board. De goesting is gewoon te groot!” Voor hun veiligheid zorgen kiters ervoor dat ze nooit alleen zijn. De kite community is volgens Evelien ook heel behulpzaam en toegankelijk. “We delen dezelfde passie en praten altijd over het weer, de golven en het materiaal. Dat schept een sterke band.”

Kiten tussen de walvissen en de dolfijnen.

Het was ook op Mauritius dat Evelien haar tot nu toe mooiste kite-ervaring beleefde. Dat was in 2017, toen ze voor het eerst deelnam aan een wereldbekerwedstrijd. “Het was moeilijk, het was uitdagend, maar het was ook bijzonder mooi. Een wedstrijd op wereldbekerniveau winnen is mijn volgende doel”  

Passie wordt topsport

“Alles moet wijken voor mijn sport. Ik train zes dagen per week en ging de afgelopen jaren alleen op reis om te trainen en aan wedstrijden mee te doen. Als de vooruitzichten ’s ochtends goed zijn, begin ik vroeger op mijn werk om ’s avonds nog enkele uren te kunnen trainen. Zelfs als de kans op kiteweer klein is, spreek ik liever niet met vrienden af. Ik wil namelijk geen enkele gelegenheid missen om beter te worden in mijn sport. Is het geen kiteweer, dan werk ik op lenigheid, uithouding en kracht.” 

“Er komt veel kijken bij topsport. Na enkele blessures en veel kine bekijk ik nu hoe ik mijn fysieke trainingsprogramma kan optimaliseren. Je moet ook mentaal sterk staan: jezelf in het begin van het jaar doelen stellen en daar consequent naartoe werken om op het juiste moment te pieken.” Financieel heeft Evelien haar fulltime job nodig om haar sport goed te kunnen beoefenen. “Gelukkig heb ik er een gevonden die mij niet enkel de vrijheid geeft om voluit voor mijn sport te gaan, maar ook inhoud heeft en waarin ik iets kan doen voor het klimaat. En daarnaast kan ik ook rekenen op mijn twee sponsors Icarus Kitesurfshop en Appletree Surfboards.”

De Olympische Spelen in 2024? Wie weet. Vorig jaar maakte het IOC bekend dat kitesurfen vanaf de zomerspelen van 2024 in Parijs een olympische discipline wordt. Hoewel Evelien daar niet echt van wakker ligt – “topsport is topsport, ook zonder olympisch label” - zou ze het natuurlijk wel fijn vinden om zich ook daar te kunnen meten met de wereldtop. Voorlopig houdt ze echter nog even beide voetjes op de grond.

Er moet nog bepaald worden met welke materialen je mag deelnemen. Voor hetzelfde geld worden alleen kitegroottes toegelaten die ik niet gebruik. Bovendien moeten er gemengde landenteams gevormd worden. Nu, met Christophe Tack hebben we in België wel een wereldkampioen freestyle rondlopen en ook het 13-jarige talent Daan Baute is hard aan het trainen. Dus wie weet kunnen we België echt wel mooi vertegenwoordigen in Parijs.

Kleine stappen voor het klimaat

“Vóór mijn opleiding dacht ik dat ik als bio-ingenieur veel buiten aan het werk zou zijn. Dat bleek een vergissing, maar ik vind het nog altijd een veelzijdige leerschool die mooi aansluit bij mijn interesse voor de zee en het klimaat. In het zesde middelbaar maakte ik al een eindwerk over de klimaatverdragen.” Vandaag werkt Evelien als klimaatdeskundige bij de West-Vlaamse intercommunale (WVI). Concreet helpt ze steden en gemeenten in eerste instantie om hun uitstoot van broeikasgassen terug te dringen, maar ook om zich aan te passen aan hittegolven en overstromingen die door de klimaatverandering op ons af komen. Evelien werkt trouwens ook mee aan een project dat de productie van hernieuwbare energie op bestaande West-Vlaamse bedrijventerreinen wil vergroten. Zo zou een bedrijf met een groot dakoppervlak voor zonnepanelen ook energie moeten kunnen leveren aan een bedrijf in de buurt dat veel energie verbruikt. 

Als ik een pessimist was, dan deed ik deze job niet. Ik vind het net hoopgevend dat je op lokaal niveau sneller stappen kunt zetten doordat je dichter bij de burger staat. Dat geeft mij het gevoel dat ik echt iets bijdraag. En voor de rest ben ik een doorzetter, in mijn sport en ik mijn job. Ik ben er echt van overtuigd dat we samen veel willen en kunnen veranderen.